چکیده:هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر سرکوبی هیجان و سلامت مذهبیدانشجویان دختر دچار نشانگان ضربه عشق بود. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی بوده و به لحاظ روش پژوهش نیمه تجربی و از طرح پیش‌‌آزمون ـ پس‌‌آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه پژوهش دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال تحصیلی 1396- 1395 بودند که از طریق نمونه‌گیری در دسترس تعداد 30 نفر به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل انتخاب شدند. هر دو گروه قبل از اجرای آموزش، پرسشنامه سرکوبی هیجان و سلامت مذهبیرا تکمیل کردند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت مداخلۀ معنادرمانی به شیوه گروهی قرار گرفت، اما گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و به وسیله آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه (انکوا) و تحلیل شدند. تحلیل کوواریانس تک‌‌متغیره برای سرکوبی هیجان (031/0F=) و سلامت مذهبی(918/6F=) نشان داد بین دختران گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (001/0p=). با توجه به نمرات پس آزمون گروه‌های آزمایش و کنترل در این دو متغیر مشخص گردید، معنادرمانی موجب کاهش سرکوبی هیجان و افزایش سلامت مذهبیدر دختران گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون شده است. از آنجایی که تنظیم هیجانی و سلامت معنوی به عنوان ویژگی‌های شخصی افراد، نقش تعیین‌کننده‌ای در واکنش به شکست عاطفی دارد، لازم است در مشاوره با افرادی که شکست عاطفی را تجربه می‌‌کنند به تنظیم هیجانی و سلامت معنوی به عنوان عامل مهم برای کاهش ضربه عاطفی توجه کرد.
)