رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و انسجام خانواده با جهت‌گیری مذهبی (درونی ـ بیرونی) دانشجویان دانشگاه پیام نور اندیمشک .

چکیده:هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و انسجام خانواده با جهت‌‌گیری مذهبی (درونی- بیرونی) دانشجویان دانشگاه پیام نور اندیمشک بود. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و نمونه آماری به حجم 327 نفر از بین دانشجویان دانشگاه پیام نور اندیمشک به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شد. جهت گردآوری داده‌‌های پژوهش از پرسشنامه جهت‌گیری مذهبی (آلپورت و راس، 1967)، پرسشنامه انسجام خانوادگی (السون، 1999) و پرسشنامه تجدیدنظر شده الگوی ارتباطی خانواده (ریچی و فیتزپاتریک، 1990) استفاده شد که از اعتبار و پایائی مطلوبی برخوردارند. تحلیل داده‌ها به روش آمار توصیفی، همبستگی رگرسیون و با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام شد. اینکه بین الگوهای ارتباطی خانواده (الگوی گفت و شنود و الگوی هم‌نوایی) و انسجام خانواده با جهت‌گیری مذهبی (درونی و بیرونی) دانشجویان رابطه ساده و چندگانه وجود دارد، فرضیه پژوهش بود. یافته‌‌ها نشان داد، که متغیر انسجام خانوادگی، الگوی ارتباطی گفت و شنود و الگوی هم‌‌نوایی توان پیش‌‌بینی کنندگی جهت‌‌گیری مذهبی بیرونی را به طور مثبت و معنادار دارند. الگوی ارتباطی گفت و شنود پیش‌بینی‌کننده معناداری برای جهت‌گیری مذهبی درونی نمی‌باشد (01/0<p). اما الگوی ارتباطی هم‌نوایی و متغیر انسجام خانوادگی پیش‌‌بین‌‌های مثبت و معنادار جهت‌گیری مذهبی درونی بودند. بنابراین، میزان جهت‌‌گیری مذهبی دانشجویان تا حدود زیادی متاثر از الگوهای ارتباطی خانواده و انسجام خانواده می‌باشد.